Remembranceday herdacht

n Nederland herdenken wij de gevallenen van de oorlog op 4 mei, en dat houden we ook zo, maar in de landen om ons heen en andere continenten zoals Canada en Australië wordt op 11 november herdacht dat in 1918 de wapenstilstand werd getekend, na de grote wereldoorlog van 1914 – 1918.

Edgar Zaagsma, Papendrechtse Consul Oorlogsgraven, had het plan opgevat om ook aan die 11 november aandacht te besteden. Pieter van Turenhout (beheerder begraafplaats), Wim de Leur (voorzitter 4 mei comité), Peter Jan van der Giessen en Margré van Wijngaarden (Dorpsbehoud/werkgroep Lancaster Popeye) waren het daar direct mee eens.

De voorbereidingstijd was heel kort, maar het lukte om op 11 november stipt om 11.00 uur een sobere, waardige herdenking te organiseren, bijgewoond door enkele tientallen belangstellenden.

Poppykransen werden gelegd bij de graven van de Lancaster Popeye bemanning door Burgemeester Mevrouw Jetten en de mensen van de Remembranceday werkgroep.

Wim de Leur legde o.a. uit hoe de Tweede Wereldoorlog eigenlijk een gevolg was van 1914 – 1918.

In 1945 werd gezegd: Dit mag nooit meer gebeuren. Begin 2022 gebeurde het toch: de oorlog in Oekraïne. Reden temeer om nog eens stil te staan bij de miljoenen mensen, die slachtoffer werden van oorlogen en geweld en mensen nogmaals te laten beseffen hoe breekbaar de vrede in ons land is.
Een mooi historisch overzicht.

Margré van Wijngaarden las een gedicht voor, dat op een kleedje staat, wat wij in 2004 kregen van een van de nabestaanden van de Popeye bemanning. In 2004 werd het Lancastermonument onthuld in hun aanwezigheid. Het kleedje hangt, ingelijst, in de Lancasterzaal van Museum Dorpsbehoud.
Voor degenen die geen Engels spreken: in dit gedicht wordt de betekenis van de poppy uitgelegd aan de hand van vragen van een nieuwsgierig kind aan de moeder en haar antwoorden daarop.
De poppy (klaproos) is het symbool geworden voor de gevallen soldaten sinds 1914, omdat die bloeit tussen de vele naamloze graven. De kleur rood staat voor het bloed, dat vergoten is en het zwart voor het verdriet van de nabestaanden. Aan het einde van het gedicht huilt de moeder, uit angst voor haar kind, want: de wereld is het weer vergeten.

En dat is waarom we op 11 november bij elkaar waren: Omdat wij het niet willen en mogen vergeten.
Klik hier voor meer foto's van deze bijzondere herdenking.

Onderstaand het originele gedicht.

The Inquisitive Mind of a Child.

*Why are they selling poppies, mummy? Selling poppies in town today

-The poppies, child, are flowers of love for the men who marched away.

*But, why have they chosen a poppy, mummy? Why not a beautiful rose?

-Because, my child, men fought and died in the fields where the poppies grow.

*But why mummy are the poppies so red?

-Red is the colour of blood, my child, the blood our soldiers shed.

*The heart of the poppy is black, mummy. Why does it have to be black?

-Black my child, is the symbol of grief for the men who never came back.

*But, why mummy, are you crying so?

Your tears are giving you pain.

-My tears are my fears for you my child,

FOR THE WORLD IS FORGETTING AGAIN.