Stichting Dorpsbehoud Papendrecht
Papendrecht, een dorpsgezicht waard!

Mobilisatie Oorlogskruis voor Cornelis de Koning

17-02-2016

De zon scheen uitbundig op woensdagmiddag 17 februari, toen Cornelis de Koning (88 jaar) nietsvermoedend in de auto stapte van zijn dochter voor een ‘familie uitje’ met vrouw, kinderen en aanhang, kleinkinderen en zus; ‘iets met veteranen’ hadden de kinderen gezegd. De reis ging naar Landgoed De Zwaluwenberg in Hilversum.

In het hoofdkwartier van Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht (IGK) B.H. Hoitink, gevestigd in een schitterend, bijna 100 jaar oud pand, werd de familie hartelijk ontvangen. De vele foto’s getuigen van een bijzondere bewoner: Z.K.H. Prins Bernhard, die er van 1945 tot 1976 als eerste inspecteur zijn hoofdkwartier had en zich uit eigen beweging na de Tweede Wereldoorlog enorm heeft ingespannen voor ‘zijn’ veteranen, die hij hielp als zij problemen hadden. Sinds 1991 is Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht een officiële  functie, rechtstreeks vallend onder de Minister van Defensie.

De heer Hoitink sprak de heer De Koning toe en zei ondermeer: ‘U bent geboren en getogen in Papendrecht, waar u de Tweede Wereldoorlog en de Duitse bezetting meemaakte als jonge man. In de Biesbosch bezat uw familie een stuk griend. Uw familie koos ervoor om de strofe uit het Wilhelmus ‘Den vaderland getrouwe’ om te zetten in daden, een moeilijke en gevaarlijke weg’.

Hoitink gaf enkele voorbeelden: ‘U hielp uw vader een ark – die diende als schuilplaats van verzetsmensen – te verplaatsen naar zijn eigen, veiligere griend. U bracht onderduikers en verzetsmensen naar de ark, die u vervolgens voedsel en andere benodigdheden bracht,  maar ook wapens van het verzet vervoerde u langs routes die wemelden van de Duitse troepen. Samen met de onderduikers en verzetsmensen werkte u in de griend, met een tamme kraai als waakhond. U werd gepakt na het verspreiden van De Vliegende Hollander. U kroop door het oog van de naald, omdat men geen idee had van uw andere activiteiten. In de winter van 1944/45 begeleidde u  als 17-jarige jongen een crossing van 11 boten met verzetsmensen, koeriers en andere door de Duitsers gezochte mensen, door de Biesbosch naar het al bevrijde Lage Zwaluwe’.

Hoitink: ‘Verhalen van oorlog en verzet worden wel eens aangedikt, uitvergroot en geromantiseerd. In uw geval is dat niet nodig. De simpele feiten zijn indrukwekkend genoeg. Daden die in al hun eenvoud getuigen van de standvastigheid en moed van een jonge man in zeer moeilijke en gevaarlijke omstandigheden. Als erkenning en waardering voor uw verzetswerk is aan u het Mobilisatie Oorlogskruis toegekend. Het is voor mij een eer en genoegen dat ik – na al die jaren – u alsnog de onderscheiding mag uitreken die u hebt verdiend. Ere wie ere toekomt!’

Onder toeziend oog van zijn vrouw, zus en (klein)kinderen kreeg Cornelis de Koning de medaille opgespeld en de bijbehorende oorkonde (ondertekend door de Minister van Defensie) overhandigd. Het eerste wat de bescheiden Kees zei: ‘Dit had m’n vader moeten krijgen’.

Mevrouw De Koning-Vink kreeg een boeket bloemen met de welgemeende woorden: ‘Mag ik u bedanken voor de goede zorgen voor mijn veteraan’.

Het hoogbejaarde echtpaar was er stil van.

Foto: Na het opspelden van het Mobilisatie Oorlogskruis bij Cornelis de Koning door Inspecteur-Generaal der Kriijgsmacht B.H. Hoitink krijgt hij de oorkonde uitgereikt. Onder anderen zijn vrouw Adrie en daarachter dochters Wilma en Ada kijken toe.

Zilveren roos voor mevrouw Jans Levisson – de Koning.

Mevrouw Jans Levisson – de Koning (98 jaar) was een van de aanwezigen bij de uitreiking van het Mobilisatie Oorlogskruis aan haar tien jaar jongere ‘broertje’ Kees de Koning op 17 februari in het hoofdkwartier van Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht B.H. Hoitink.

Uiteraard was zij heel trots op dit huldeblijk voor haar broer, maar bij haar kwamen de herinneringen ook weer boven aan de Tweede Wereldoorlog. Zij had, als dochter van Pieter en Wilhelmina de Koning, haar eigen aandeel onder andere in het van eten en drinken voorzien van het kinderrijke gezin, de vele tijdelijke bewoners van het kleine huis aan het Oosteind 25 en de onderduikers in De Biesbosch. Daarnaast moest zij haar man Jan Meijer Levisson (1916-1995) enkele jaren missen, omdat die als vrijwilliger dienst nam in Nederlands-Indië, waarbij zij alleen stond in de zorg voor haar kinderen. Ze vertelde er uitgebreid over aan de Inspecteur-Generaal.

Tijdens de informele bijeenkomst na afloop van de uitreiking bleek hoezeer de heer Hoitink onder de indruk was van haar verhalen. Reden om spontaan te besluiten haar te onderscheiden met de zilveren roos.

(De zilveren roos is een insigne - door de landmacht in 1994 geïntroduceerd als eerbetoon aan het thuisfront - in de vorm van een verzilverde broche. Een militair mag zelf iemand voordragen, die het belangrijkst voor hem was tijdens zijn uitzending en dit ereteken vervolgens zelf aan die persoon uitreiken).

Tante Jans viel bijna van haar stoel van verbazing. Om dit ereteken opgespeld te krijgen door de Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht mag als heel bijzonder worden beschouwd. Mevrouw Levisson was er dan ook zeer van onder de indruk. Ze bedankte de heer Hoitink spontaan met drie dikke zoenen. ‘Ze geloven me niet als ik dat vertel’ zei ze. Eens te meer geldt dan: Gelukkig hebben we de foto’s nog.

Voor meer foto’s zie het fotoalbum ‘2016.02.17 Mobilisatie Oorlogskruis voor Cornelis de Koning’.

Foto: de 98-jarige mevrouw Jans Levisson – de Koning kreeg tot haar grote verbazing de zilveren roos opgespeld door Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht B.H. Hoitink na afloop van de uitreiking van het Mobilisatie-Oorlogskruis aan haar broer Cornelis de Koning.

Naschrift.

De bijeenkomst was een onvergetelijke gebeurtenis, vanaf het moment van aankomst tot en met het letterlijk uitgezwaaid worden door de stafleden van Hoitink.

Alle aanwezigen waren niet alleen onder de indruk van de plechtigheid, maar ook van de wijze waarop hieraan invulling is gegeven. Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht B.H. Hoitink bleek – ondanks zijn indrukwekkende functie en enorme rij medailles op zijn borst – een bijzonder aimabel, vriendelijk mens, die zijn taak met zichtbaar genoegen en veel overtuiging uitvoerde.  

Op uitnodiging van de kinderen was ik aanwezig om de gebeurtenissen van deze bijzondere dag op te tekenen en daarna met u te delen. Met bijzonder veel genoegen heb ik aan dat verzoek voldaan, het was een eer om hiervan getuige te zijn.

Het was een mooi vervolg op de onthulling van de Pieter de Koninghof in de Oostpolder in 2005, georganiseerd door Stichting Dorpsbehoud in samenwerking met de Stichting Lancaster Popeye. In Museum Dorpsbehoud is hiervan een dvd te zien. Vraag daar gerust naar!

H.M.(Margré) van Wijngaarden. 

Terug naar overzicht

Nieuws

Amerikaanse schrijver oorlogsboek op 9 maart in Museum Dorpsbehoud

04-03-2024

Op zaterdag 9 maart is James H. (Jim) Keeffe III te vinden in Museum Dorpsbehoud aan de V... Lees meer

Remembranceday 11-11- 2023

13-11-2023

Het weer was Papendrecht goed gezind op 11 November, de dag dat in veel landen het einde v... Lees meer

ZOMERAVONDCONCERT MET SMOY GROOT SUCCES.

28-08-2023

Vrijdagavond 25 augustus: in de muziektent een optreden van de geweldige Coverband SMOY, o... Lees meer

Fotobank