(233) Weer naar school – 3

De dames Jo Mechelse-van Wijngaarden (bijna 91)  en Mais van Wijngaarden-Vink (92)  zijn al vriendinnen vanaf de lagere school en haalden onlangs weer herinneringen op aan hun jeugd.

Zij deden dat mede aan de hand van het boek ‘Wèr blaif de taid in Papendrecht’, waarin de herinneringen van Jo, haar zus Corrie en broer Jacob, door Suze Mechelse (dochter van Jo) zijn vastgelegd.

Suze schrijft o.a. in haar boek: ‘De kinderen liepen 4 keer daags in 10 minuten de Visschersbuurt uit naar het Oosteind. De schooltijden waren van 9.00 tot 12.00 en van 13.30 uur tot 16.00 uur. Tussen de middag werd warm gegeten. Op zaterdag was je na 12 uur vrij.

Vanaf het 10e jaar kregen de jongens handenarbeid en de meisjes handwerkles. Het borduren van een merklap (met het uittellen van alle steekjes) was verplicht. Breien eveneens, ook al had je last van zweethanden die het werkje smoezelig maakte. Jo ging op naailes bij de gezusters Jo en Adri de Heer. Ze hadden een zogenaamde naaiwinkel, waar aan jonge meisjes naailes werd gegeven. Het streven was dat je je eigen kleding kon naaien.

Omdat er slechts 3 kinderen in het gezin van Adriaan en Suze waren, zagen die er altijd netjes verzorgd uit. Ze liepen op schoenen in plaats van klompen. Dit was bij veel klasgenoten wel anders. Sommigen kwamen uit een gezin van 13 of zelfs 17 kinderen. Daar droegen de meisjes zelf gebreide truitjes, ’s zomers met korte mouw en ’s winters werd er een lange mouw aangebreid. Kleren gingen van de oudsten over op de jongeren, net zolang tot ze rijp waren voor poetslap. Of dat leuk was? Je wist niet beter. Bovendien: het was zo in bijna alle gezinnen, dus werd daar weinig aandacht aan besteed.

Bij uitzonderlijke gebeurtenissen werd je “helemaal in t’ pak gehese”. Dan kreeg je te horen: ‘nou, nou, aongekleed gaod-uit. Wér mot dat op uit?’. Bij feestelijke gelegenheden droeg je je  ‘sondasse pak of jurrek’. Meestal kreeg je één keer per jaar nieuwe kleren. Dat werden dan je ‘sondasse klere’.  Die van het jaar daarvoor werden dan de ‘deur de weekse’. Aan de kleding op de schoolfoto is te zien dat het maken van een foto tevoren werd aangekondigd.

Toen in 1937 prinses Juliana trouwde met prins Bernhard ging er een golf van enthousiasme door het Nederlandse volk. De Christelijke scholen kregen namen van personen uit het Koninklijk Huis: Prinses Julianaschool (Oosteind), Koningin Wilhelminaschool (Kerkbuurt) en de school in het Westeind kreeg na de geboorte van Prinses Beatrix in 1938 haar naam’. (wordt vervolgd).

Foto: Een school/klassenfoto van rond 1931 bij de ingang van de Oostelijke Christelijke school met meester Rijsdijk en juffrouw Boom. Op de achterste rij, derde van links, staat Mais Vink. Wie kan zich deze foto nog herinneren?