(182) De Hooght - 2

Op 31 augustus 2014 gingen de deuren van het in 1967 geopende zwembad De Hooght definitief dicht. Op een steenworp afstand zal in 2015 het nieuwe buitenbad worden geopend.

Bij het nieuwe zwembad hoorde een eindeloos brede en lange ligwei. Moeders met kinderen kozen vaak voor de kleine ligwei vlakbij het ‘pierenbadje’ of het vlakke deel van de grote ligwei, maar vooral de schuine zijkanten waren favoriet bij de jeugd van de middelbare scholen. Alle vrije tussenuren werden daar op mooie zonnige dagen doorgebracht. Er werd huiswerk gemaakt (en soms overgeschreven), eindeloos gekletst, er bloeiden prille liefdes op en er werden afspraakjes gemaakt voor het weekend.

In het diepe bad mocht je eigenlijk alleen maar als je een zwemdiploma (minimaal A) op je zwemkleding had. Maar die emblemen kon je ook gewoon los kopen als je geen diploma had of overnemen van een vriendje of vriendinnetje. De meeste van de ‘eerste lichting’ kinderen hadden het zwemmen gewoon zelf aangeleerd en zolang je kans zag niet koppie onder te gaan, was er niks aan de hand.

In het diepe bad werden sportdagen gehouden voor de middelbare scholen. Wat een drama als je niet zo’n ster was in baantjestrekken, voordat je dan eens die 50 meter afgelegd had.

Iemand die treuzelde om het water in te gaan een zetje geven zodat die in een keer ‘door’ was - een spelletje van alle tijden - werd door de badmeesters en –juffen wel getolereerd maar als het te hard of te wild ging werd er ingegrepen.

Voor badmeester Willem van der Kuylen, met zijn indrukwekkende baard en zware stem had zelfs de meest vervelende jongere ontzag.

Bij de opening van het zwembad was er een kunstwerk geplaatst, een betonnen zeehond, naast de trap naar het diepe bad.

Toen de zeehond (door vandalisme) het grootste deel van zijn kop kwijtraakte, verhuisde het gehavende beeld naar de gemeentelijke oudheidkamer. Dorpsbehoud kreeg na de aankoop van Veerdam 6 (Museum Dorpsbehoud) in 1987 de voorwerpen van die oudheidkamer in bruikleen en dus ook de zeehond.

Willem van der Kuijlen vroeg zich op enig moment af, waar het beeld was gebleven. Bij Dorpsbehoud, dus. Bestuurslid en oud-aannemerTeun van der Linden (1922 – 2005) restaureerde de zeehond, waarna deze weer op z’n oude plekje terugkwam. ’t Zou aardig zijn als de zeehond ergens bij het nieuwe zwembad ook een plekje zou krijgen.

Velen hebben op de laatste openingsdag herinneringen op alle beschrijfbare vlakken geschreven, hierbij die van ondergetekende. Dag zwembad De Hooght, bedankt voor de mooie jaren.

Foto: Badmeester Willem van der Kuijlen bij de door Teun van der Linden (bestuurslid van Dorpsbehoud) gerestaureerde zeehond naast de trap naar het diepe bad.