(171) Dijkvisie - 10

Van de eensgezindheid, waarmee op 12 december 2013 de Ontwerp Dijkvisie door de gemeenteraad werd vastgesteld, was in de jaren ’80 zelden sprake.

De dijkverzwaringsprocedures eisten inzet en vasthoudendheid en daardoor enorm veel tijd. Inmiddels was ook de procedure begonnen voor dijkvak Papendrecht-Oost (tussen Kerkbuurt en Matena, de grens met Sliedrecht).

Daarnaast ging de strijd voor het behoud van andere beeldbepalende panden gewoon door.

Zoals de in 1920 gebouwde Marechausseekazerne aan de Veerdam, die vanaf 1946 in gebruik was als politiebureau voor de Rijkspolitie en van 1983 tot 1985 voor de Gemeentepolitie. Toen het gemeentepolitiekorps verhuisde naar een nieuw pand aan de Poldermolen, kwam het karakteristieke gebouw van ‘de sterke arm’ leeg te staan. De gemeente wilde op die plek vier geschakelde bungalows bouwen. Het kostte Dorpsbehoud twee jaar om de gemeente ervan te overtuigen dat de kazerne een nieuwe bestemming waard was. Uiteindelijk lukte dat in 1987, waarbij het middenstuk de bestemming Museum kreeg en door Dorpsbehoud kon worden aangekocht. De twee zijpanden kregen weer – zoals het ook in de jaren van de Marechaussee was – een woonbestemming.

Ook moesten we nog ‘even’ opdraven bij de Raad van State om te voorkomen dat een bewoner van de wijk De Kooij zijn zin kreeg. Deze meneer – die vrijwillig in De Kooij was komen wonen – had bezwaar ingediend tegen het verlenen van een hinderwetvergunning voor het houden van vee in de Mariannehoeve. Dat konden we niet laten gebeuren. Daarbij streden we overigens zij aan zij met de gemeente. Tot onze grote blijdschap stelde de Raad van State de bewoner in het ongelijk.

Ongeveer in dezelfde periode speelde het ‘verschil van mening’ met de gemeente over de voormalige openbare Westelijke School. Volgens het al eerder genoemde ‘Cityplan’, onder welk juk het centrum nog steeds gebukt ging (in onze ogen althans), moest de in 1874 gebouwde school verdwijnen. Toen wij via deze rubriek bekendmaakten dat de school, waar half Papendrecht ‘aap,noot,mies’ en andere nuttige zaken had geleerd, zou worden gesloopt stak er een storm van protest op. Het halve dorp bemoeide zich ermee en dat was precies onze bedoeling.

Het gemeentebestuur liet zich ervan overtuigen dat de Papendrechters erg gehecht waren aan dit karakteristieke gebouw en werkte vervolgens supergoed mee om er een nieuwe bestemming aan te geven, waardoor in 1987 de feestelijke opening kon plaatsvinden van een bedrijfsverzamelgebouw voor startende ondernemers.

Op de foto van vandaag (rond 1912) zien we de school met op de achtergrond weiland. De wijk Westpolder zou pas 50 jaar later worden gebouwd.

(wordt vervolgd).

Bij de foto: De Westelijke Openbare School rond 1912, de meeste kinderen kwamen toen nog op klompen naar school.