(167) Dijkvisie - 6

De eensgezindheid, waarmee op 12 december 2013 de Ontwerp Dijkvisie door de gemeenteraad werd vastgesteld, was 30 jaar geleden ver te zoeken.

De oprichters en bestuursleden van Dorpsbehoud, Riek van Blokland-Visser en ondergetekende, werd nogal eens verweten, dat hun strijd voor het behoud van oude bebouwing vooral werd gevoerd, omdat hun families hier vandaan kwamen, wat zo’n beetje neerkwam op ontoerekeningsvatbaar worden verklaard.

Mede daarom werd regelmatig hulp van buitenaf ingeroepen, zoals van de landelijk bekende Bond Heemschut. In 1984 kwam een adviseur van Heemschut op ons verzoek naar ons dorp voor een ‘rondje oud-Papendrecht’. Na afloop van dat bezoek schreef deze adviseur ons een brief waarin o.a. het volgende werd vermeld:

‘Wij hebben geconstateerd, dat in de gemeente Papendrecht geen monumentenverordening van kracht is en dat in de bouwverordening geen artikelen zijn opgenomen, die het slopen aan een vergunning onderwerpt, zodat er geen enkele juridische belemmering is inzake het slopen van historisch waardevolle bebouwing. U dient te beseffen dat tengevolge hiervan alle oude bebouwing onbeschermd en dus vogelvrij is. Er is kennelijk nog te weinig aandacht voor de werken van vorige generaties.

Een evenwichtig ruimtelijk beleid bouwt op het verleden, gaat daarvan uit, neemt het op en vermijdt daardoor zoveel mogelijk slopen en ruimtelijke structuurverandering. Wij hopen dat ondermeer door uw inspanningen de aandacht voor het behoud van de historische omgeving zal toenemen, zodat het weinige, dat nog resteert, behouden kan blijven.

In verhouding tot andere gemeenten zijn gave historische gebouwen en objecten nu al zeldzaam en zal gezien het relatief grote draagvlak van de gemeente het nastreven van behoud geen grote problemen met zich mee mogen brengen’. Aldus Heemschut. Nou was deze adviseur iets te optimistisch in zijn veronderstelling, dat het behoud van historische bebouwing ‘een makkie’ zou worden.

Zo hadden we bedacht dat in het centrum, waar nog steeds het ‘Cityplan’ van kracht was, er best wat van de slooplijst kon worden afgehaald, zoals in het Westeind o.a. de boerderij Westeind 44, de Openbare Westelijke School, en het Groene Kerkje.

Tijdens commissievergaderingen op het gemeentehuis werd met gloedvolle en vooral heel duidelijke betogen aan de gemeenteraadsleden uitgelegd waarom die bebouwing niet gesloopt zou mogen worden. De boerderij Westeind 44 kon helaas niet worden gered (op deze plek staat nu De Stolpe). Het Groene Kerkje bleef gespaard, waardoor vorig jaar het 100-jarig bestaan kon worden gevierd. Ook de in 1874 gebouwde Openbare Westelijke School kon – zij het na een jarenlange strijd – voor het nageslacht worden behouden. (wordt vervolgd).

Foto: Het Groene Kerkje ontsnapte aan de slopershamer, waardoor in 2013 het 100-jarig bestaan kon worden gevierd.